Zoals verwacht heeft de kernenergieramp in Japan weer geleid tot de gebruikelijke "Pavlov-reactie" onder politici. In hun haast stemmenverlies aan "groenere" concurrenten te voorkomen, zijn er plotseling allerlei maatregelen aangekondigd, variërend van bouwstops op toekomstige kernenergie centrales tot het compleet stilleggen van nog functionerende centrales. Ongetwijfeld zal over een aantal maanden, nadat de gemoederen tot bedaren zijn gekomen, de draad weer opgepikt worden. Voorwaarde is natuurlijk wel dat de situatie in Japan op korte termijn weer onder controle wordt gebracht.
Een positief effect van het ongeluk met de centrale in Japan, voor zover men daarvan kan spreken, zou kunnen zijn dat er weer bredere belangstelling ontstaat voor kernenergie centrales gebaseerd op thorium ( zie Transformerende technologieën ).
Alvorens daarop in te gaan eerst wat feiten:

  • De omvang van kernenergie
    Wereldwijd zijn 442 reactoren in gebruik, die 14% van de totale elektriciteit produceren. Momenteel zijn er 65 in aanbouw en hebben alleen India en China al plannen klaarliggen om er nog eens 200 bij te bouwen. De verwachting is dan ook dat de capaciteit in 2020 verdubbeld zal zijn.
  • Het belang van kernenergie
    Onafhankelijk of men nu gelooft dat peak oil ( zie Punt 1 van Lange termijn visies onontbeerlijk) al bereikt is in 2005 of pas bereikt zal worden in 2020 zoals het Internationale Energie Agentschap onrealistisch aanneemt, feit blijft dat ruim de helft van alle olie al opgebruikt is en er niets meer bijkomt. Een vervelende "bijkomstigheid" is dat de nog resterende olie steeds moeilijker te winnen is en zich bovendien vaak in handen van instabiele regimes bevindt.
    Alternatieve energievormen als:
    • zonne-energie
    • waterkracht
    • windenergie
    • geothermische energie
    • biomassa energie
    • getijden en thermische energie van oceanen

    dragen nog veel te weinig bij aan de oplossing van het energieprobleem en daarin kan op korte termijn ook géén verandering gebracht worden. Alleen kernenergie is in staat de toenemende vraag naar energie uit landen zoals India en China op te vangen. Zo is China alléén al van plan om in 2020 meer dan 100 miljoen auto's en bussen per jaar te produceren. Ter vergelijking: er worden momenteel circa 60 miljoen auto's per jaar wereldwijd geproduceerd.

  • De toekomst van kernenergie op basis van uranium
    De kernramp in Japan heeft iedereen weer eens bewust gemaakt van de schaduwkanten van deze vorm van kernenergie. Toch is het aantal doden dat samenhangt met de productie van kernenergie tot nu toe bijzonder laag te noemen, zeker als men dat vergelijkt met bijvoorbeeld de 3000 mijnwerkers die alleen al in de kolenwinning in China elk jaar om het leven komen. Hoe dan ook, een meltdown als in Tsjernobyl heeft verstrekkende gevolgen voor de volksgezondheid en ook het kernafval is vooralsnog een last voor het nageslacht.
    Naast de gevaren is er ook nog een ander probleem. Schattingen over toekomstig verbruik laten zien dat uraniumvoorraden in 80 jaar eenvoudigweg uitgeput zullen zijn.
  • Thorium als alternatief voor uranium
    Thorium is er in voldoende mate om de mensheid nog duizenden jaren van energie te voorzien. China heeft recentelijk aangekondigd dat het een ambitieus programma heeft opgestart om een al 50 jaar oude op thorium gebaseerde technologie weer nieuw leven in te blazen. Chinese wetenschappers beweren dat het schadelijk afval van dit productieproces nog geen duizendste is van het op uranium werkende proces. Ook een meltdown zou bij dit systeem onmogelijk zijn. Als bonus tenslotte kan de reactor nucleair afval van oude centrales opbranden en doet dus onschatbare dienst als ecologische opruimer!
    Een saillant detail is dat de techniek afkomstig is uit Amerika. In die tijd zaten de Amerikanen echter midden in de koude oorlog en was de wapenwedloop nog in volle gang, met name de productie van atoomwapens. Dat was de reden dat de Amerikanen voor uranium kozen, aangezien thorium zich niet leent voor dergelijke wapens.
    Dat de Chinezen de Amerikanen nu de loef dreigen af te steken, kan men overigens met recht een "Spoetnik moment " voor Obama noemen. Destijds waren het de Russen die de Amerikanen te snel af waren bij het in de ruimte brengen van de eerste mens. Nu laten de Chinezen grotere daadkracht zien. Onbegrijpelijk gezien Amerika's enorme afhankelijkheid van allerlei buitenlandse olieleveranciers!

Naast het hierboven genoemde Chinese initiatief zijn met name de Noren vastbesloten hun enorme thorium reserves aan te wenden als toekomstige vervanger van hun fossiele brandstoffen. Met het oog daarop hebben zij een patent van Nobelprijswinnaar Carlo Rubbia gekocht, waarmee zij een doorbraak in de ontwikkeling van een thorium reactor hopen te bewerkstelligen.
In Engeland is een team onder leiding van Dr. Cywinski met een vergelijkbaar project bezig, terwijl in Grenoble een Frans team in de race is. De Europese teams werken allen echter nog met beperkte budgetten. Alleen de Chinezen zijn er kennelijk echt van doordrongen dat het 5 voor 12 is. Mochten zij op niet al te lange termijn erin slagen de onvermijdelijke obstakels te overwinnen, dan bewijzen zij ons allen een enorme dienst.