Pareto
Het 80/20 principe, ook wel genoemd het Paretoprincipe naar de gelijknamige econoom uit de 19e eeuw, gaat ervan uit dat 20% van de oorzaken in de regel 80% van de resultaten oplevert. Pareto struikelde toevallig over deze relatie tijdens een onderzoek naar de verdeling van de rijkdom in Engeland. Het bleek dat 20% van de bevolking 80% van het geld bezat.

Sindsdien hebben mensen met allerlei achtergronden zich met het principe beziggehouden, zoals de filoloog George K. Zipf, een ingenieur genaamd Joseph Juran en een voormalig bedrijfsadviseur Richard Koch , die er zelfs een lijvig boek aan heeft gewijd.
In dit boek, The 80/20 Priciple, verduidelijkt Koch dat het hier natuurlijk niet gaat om een absoluut gegeven en dat het zich in voorkomende gevallen tevens kan manifesteren als bijvoorbeeld het 70/30 of 90/10 principe. Hij noemt het een "voorspelbare onbalans, die in het universum werkzaam is".

Praktijkvoorbeelden
Uit de volgende voorbeelden moge blijken dat het 80/20 principe op vele aspecten van het maatschappelijk leven van toepassing blijkt te zijn:

  • 20% van de producten en 20% van de klanten zijn verantwoordelijk voor 80% van de omzet
  • 20% van de automobilisten zorgen voor 80% van de ongelukken
  • 20% van de wereldbevolking verbruikt 80% van de wereldenergie
  • 20% van het vloerkleed in de kamer ondergaat 80% van de slijtage
  • 20% van de kinderen haalt 80% van de diploma's
  • 20% van de getrouwde stellen zorgen voor 80% van de echtscheidingen ( een kostbaar en langzaam leerproces! )

Men kan deze lijst waarschijnlijk eindeloos uitbreiden. Het is echter niet de bedoeling statistici tot waanzin te drijven, maar om te kijken op welke wijze ondernemers gebruik kunnen maken van dit principe. Het behoort duidelijk tot de KISS categorie, dat onder meer wil zeggen:"Keep It Simpel Stupid".

Koch wijst in zijn boek in dit verband op het volgende:

  • Verspilling gedijt bij complexiteit en effectiviteit vereist eenvoud.
  • Iedere organisatie is een combinatie van productieve en onproductieve krachten.
  • Onvermijdelijke fouten gaan vaak schuil achter de goede prestaties.

Voordelen voor de ondernemer
De ondernemer die zich bewust is van dit 80/20 principe, kan er op redelijk eenvoudige wijze zijn voordeel mee doen. Hij dient er "slechts" achter te komen welk aspect van het bedrijf verantwoordelijk is voor 80% van de resultaten bij een inspanning van 20%. Naast het als eerste genoemde voorbeeld inzake producten en klanten kunnen de volgende statistische "waarheden" hierbij behulpzaam zijn:

  • 20% van de voorraden in een bedrijf zijn goed voor 80% van de totale waarde van de voorraden
  • 20% van de leveranciers vertegenwoordigen 80% van het totale aankoopvolume
  • 20% van de klanten zorgen voor 80% van de klachten
  • 20% van de netwerkrelaties dragen 80% bij aan het succes
  • 20% van de verkoop zorgt voor 80% van de winst
  • 20% van het personeel krijgt 80% van de werkongevallen te verduren
  • 20% van het personeel is verantwoordelijk voor 80% van de winst

Een bedrijf zou dus altijd de winst kunnen verhogen indien het zich alleen concentreert op die klanten en markten, die reeds voor de grootste winsten zorgen. Gelijktijdig dient het bedrijf meer invloed en middelen aan de 20% van het personeel, productiecapaciteit, afzetregio's, marketingbudget ect. te verstrekken, dat verantwoordelijk is voor 80% van de resultaten.

Pas op voor verabsolutering!
Dit principe dient ook weer niet te strikt te worden toegepast. Een bekend voorbeeld is de boekenwinkel, waar natuurlijk weer 20% van de titels 80% van de verkopen uitmaken. Zou men de 80% onrendabele titels weglaten, dan zou de klant, die nou eenmaal graag door de boeken struint, al gauw een andere winkel opzoeken. Wel dient de boekenverkoper zijn inspanningen te concentreren op de 20% van de klanten die verantwoordelijk zijn voor 80% van de winst. Dus toch weer plaats voor Pareto!!

(Google auteur)

 
Categorie Organisatie Advies