Waar moet de werkgever op letten bij opvullen van vacatures?
Het vinden van de juiste mensen is allesbehalve een sinecure. Werkgevers kunnen daarbij best wat hulp gebruiken. Om hun werk wat te vergemakkelijken volgen hieronder een aantal voorbeelden die bij het opvullen van vacatures van pas kunnen komen.
De getrainde sollicitant
Wat ik mij altijd af heb gevraagd is ,dat zelfs bij grote organisaties mijns inziens te snel wordt geselecteerd op wie nou de beste kandidaat op de vacante positie is. Ik ben een man ,die gevoelens mee laat tellen bij het selectieproces….zoals zovelen met mij. Dat lijkt goed in deze wereld waarin de ratio op voorhand lijkt te beslissen hoe het zou moeten gaan. Maar er zit een adder onder het gras!
Internet en moraal hebben ervoor gezorgd dat elke sollicitant op een bepaalde vacature er ”alles” aan kunnen doen om zichzelf beter af te schilderen dan zij in werkelijkheid zijn. Vroeger werden altijd originelen van diploma’s opgevraagd en waren de testpsychologen nog oppermachtig in hun oordeel.Dat was niet eens zo veel jaren geleden….of word ik nou zo oud?
Met de komst van Jack van Minden, die als psycholoog de sollicitanten wijzer maakte met talloze boeken, waarin haarfijn werd uitgelegd hoe bepaalde testen en–belangrijker–antwoorden dienden te worden gezien om de eindstreep in het sollicitatieproces te behalen, is de waarheid moeilijker te onderscheiden. Door het groeiend aanbod van internet is de techniek om je anders voor te doen dan je bent alleen nog maar toegenomen en verfijnder geworden….ga er maar aanstaan als selecterende recruiter bij een bedrijf.
Zeker als de sollicitant ook nog eens getraind is in het geven van de sociaal wenselijke antwoorden en zijn cv heeft afgestemd op de wenselijkheid van de vacante functie….druk druk druk kan dan echt brokken opleveren voor bedrijf zowel als kandidaat….op langere of kortere termijn.
Training van de werver/selecteur in juist deze trucjes van sollicitanten moet dus mee kunnen lopen in deze wedloop…..alleen met andere wapens!
Coachend recruiten
Als headhunter met een lange staat van dienst kom ik er steeds meer achter, dat steeds meer kandidaten in werving/selectie trajecten niet meer zo eenduidig weten wat ze nu echt willen.
De vacaturetekst sprak hun wel aan maar bij doorvragen en doorzagen komen even gemakkelijk andere functies in beeld voor hen. Dat was vroeger( klinkt ouderwets maar bedoel ik niet zo) anders meen ik te moeten constateren. Je werd gewoon opgeleid voor een vak en ging daarin automatisch mee opwaarts….
Zou het kunnen komen door de veelzijdigheid van het groeiende aanbod van functies of in ieder geval functiebenamingen? Zou door het veelvuldiger hoppen van de ene baan naar de ander de focus verschoven zijn?
Het is daarom goed elke potentiële kandidaat voor een zoekopdracht eens goed te bevragen en goed aan de tand te voelen: je kan te maken hebben met een “zwalker” en derhalve met een risicofactor inzake de bekleding van de vacante positie.
In deze tijden gaan snelheid om iemand geschikt te vinden voor een vacature hand in hand met het werven van kandidaten: social media is een zegen maar ook een vloek tegelijk. Let echter op dat de wereld is toegenomen met zwalkers en dat coachend vragen stellen een filtertechniek kan zijn de ware en klare kandidaat te onderscheiden.
Zo krijgt ook het vakgebied van recruiters er een dimensie bij: coaching. Wie had dat ooit gedacht…vroeger.
GOUD van oud
De groep ouderen zal de komende jaren alleen maar toenemen door betere gezondheid en hogere levensverwachting; toch blijft de top van werkend Nederland (lees: de werkgevers) ervan overtuigd dat deze doelgroep is uitgerangeerd en niet meer past in hun organisatie.
Waar blijft toch de bewustwording, dat oudere werknemers juist rust en stabiliteit brengt in organisaties? Juist in deze hectische tijden van overleving en flexibiliteit voor bedrijven zijn deze ”rotsen in de branding” nodig voor de nodige balans. Daar bovenop telt nog de ervaring en het mentorschap van deze senior talenten in een jong team vol gedreven medewerkers.
Het vinden van de juiste kandidaat is zeker een lastige klus. Maar andersom idem dito. Veel vacatures deugen/kloppen inhoudelijk niet. In de functieomschrijving mist ook vaak de focus. Dat is goed merkbaar tijdens een sollicitatiegesprek. De mensen ''aan de andere kant van de tafel" zoeken allemaal wat anders in de kandidaat. Een gesprek vliegt dan alle kanten op. Soms denk ik wel eens: " Iedereen doet maar wat";).