Hoe leer ik nieuwe vaardigheden?

Leerstijl

Effectief transformeren vraagt nieuwe vaardigheden. Iedereen wordt uitgedaagd om nieuwe dingen te leren, bij voorkeur in lijn met je talenten. Leren doen we van elke ervaring al is het vaak onbewust. Bewust werken aan je ontwikkeling en zelfs transformatie vraagt inzicht in de wijze waarop je leert; jouw eigen leerstijl.

Kolb heeft hiervoor een leermodel ontwikkeld: als je iets meemaakt (ervaring) is het belangrijk daarna je ervaringen te overdenken (reflectie) en te veralgemeniseren (begripsvorming). Je kunt dan een aanpak bedenken waarmee je een overeenkomstige gebeurtenis tegemoet kunt treden (experimenteren). Als je die nieuwe aanpak, dat geleerde gedrag, daadwerkelijk gebruikt doe je weer nieuwe ervaringen op (concrete ervaring) waarover je weer kan nadenken (reflectie), zodat je nieuwe inzichten krijgt (begripsvorming). Op grond van het model is het mogelijk allerlei verschillende leerervaringen te ordenen.

Praat-theorie versus doe-theorie

In de relatie tussen het handelen van mensen en het gewenste resultaat kun je volgens Argyris en Schön twee handelingstheorieën onderscheiden: de espoused theorie en de theorie in-use. De espoused theorie (praattheorie) gaat in op datgene wat mensen zeggen te doen in bepaalde situaties. De theorie in-use (doe-theorie), gaat in op datgene wat menselijk daadwerkelijk doen. Zeggen en doen verschillen: dit wordt veroorzaakt door de mentale modellen die mensen hanteren. Die bepalen zowel hoie we de wereld ervaren als hoe we actie ondernemen. De handelingstheorie die ons handelen bepaalt is de ‘doe-theorie’.

Belang van reflectie

Reflectie op ons handelen wordt mede bepaald doordat mensen hun eigen werkelijkheid creëren. Bij een onjuiste analyse is ons handelen op die onjuistheid gebaseerd. De kunst is dus om zowel op ons denken als op ons handelen te kunnen reflecteren, waardoor ruimte ontstaat voor nieuwe inzichten en werkelijkheidsconstructies.

Wie inzicht heeft in z’n eigen talenten, veronderstelling en drijfveren heeft niet alleen sneller een eigen ontwikkelcurve te pakken maar merkt ook dat het energie geeft. Ontwikkelen is dus niet primair leren wat de context van je vraagt maar kijken wat je vanuit je congruentie op je eigen unieke identiteit verder vorm en invulling kan geven. Uiteindelijk is dat altijd de beste route. Daarbij hoort ook te weten waar je niet van bent om daar sneller en gerichter anderen om je heen om hulp te vragen.  Zo ontstaan weer nieuwe vormen van leren.

Literatuur

Argyris, C., & Schön, D. A. (1978). Organizational Learning: A Theory of Action Perspective. Addison-Wesley.

Mourik, C.I. van. (2022). Zoeken naar orde: leren van chaos. Een kwalitatief onderzoek naar leiderschap en leren van gemeentelijke managers die te maken hebben met complexe vraagstukken. Proefschrift: Vrije Universiteit

Woldendorp, H., H. de Groot, T. Woldendorp en C. Boven. (2022). Zie je Big Picture. Transformeer succesvol! Amsterdam: SWP